دامنه تغییر و تداوم سیاست خارجی توسعه گرایانه ی چین در دوران شی جین ‌‌پینگ

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه اصفهان

چکیده

بعد از روی کار آمدن دنگ شیائوپینگ در 1979، یک دهه زمان سپری شد تا چین به طور کامل در مدار تعامل با جهان قرار گرفت. لذا، از اواخر دهه 1980، توسعه‌‌گرایی رویکرد مسلط در سیاست خارجی چین شد. پکن بدین وسیله، به جذب منابع بین‌‌المللی به درون مرزهای ملی خود همت گماشت. اکنون با گذشت حدود چهار دهه، اقتصاد چین از طریق امکانات موجود در اقتصاد سیاسی بین‌‌الملل، به پیشرفت چشم‌‌گیری رسیده است. پکن هم­ اکنون منافع اقتصادی و سیاسی برون‌‌مرزیِ گسترده‌‌ای دارد که حفظ و گسترش این منافع یک اولویت مهم در سیاست خارجی چین است. اما نگاه اقتصادی محض در سیاست خارجی، اولویت مذکور را به نحو مطلوب پوشش نخواهد داد. نخبگان نسل پنجم چین با درک این واقعیت، در پی اصلاحات تدریجی در سیاست خارجی این کشور هستند؛ به‌طوری‌که بعد از روی کار آمدن شی جین‌‌پینگ (2012) الگوی رایج توسعه‌‌‌‌گرایانه در سیاست خارجی چین، با تغییراتی مواجه شده است. لذا، این پرسش مطرح می‌‌شود که «دامنه تغییر و تداوم سیاست خارجی توسعه‌‌گرایانۀ چین در دوران شی جین‌‌پینگ چگونه بوده است»؟ «جین‌‌پینگ کماکان به سیاست خارجی توسعه‌‌گرایانه چین پای‌‌بند است، اما رویکرد جدیدی که برای حرکت در این مسیر اتخاذ شده، از الگوی انعطاف‌‌پذیر دهه‌‌های قبل فاصله گرفته و با قاطعیت سیاسی- نظامی بیش­تری همراه شده است». فرضیه فوق در چارچوبی تلفیقی از نظریه دولت توسعه‎گرا (آدریان لفت‎ویچ) و بازگشتِ تاریخ (رابرت کیگن) بررسی شده است. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌‌ای و اینترنتی است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Change and Continuity in China's Development Oriented Foreign Policy in Xi Jinping Era

نویسندگان [English]

  • Ehsan Fallahi
  • Ali Omidi
چکیده [English]

From the late 1980s, the development-oriented paradigm has become a dominant approach in China's foreign policy. Hereby, Beijing tries to absorb the international resources in its national economy. After four decades, the Chinese economy has made remarkable progress by applying peaceful interactive foreign policy. Beijing now has substantial oversea economic and political interests. Maintaining and expanding these interests are top priority in China's foreign policy. But pure emphasis on economy in foreign policy will not materialize the mentioned priority. China's fifth-generation elites are aware about this shortcoming. So in Xi Jinping's era, China's development-oriented foreign policy has faced with modifications. Therefore, this question comes up that how the range and continuity of China’s development-oriented foreign policy has been in the Xi Jinping period? Even though Xi Jinping has commitment to China's development oriented foreign policy; but it has attached with more Political-military assertiveness. This hypothesis will be tested in the framework of Adrian Leftwich developmental state theory as well as Robert Kagan’s theory on history. This research has been undergone by descriptive-analytic method.

کلیدواژه‌ها [English]

  • : China
  • Foreign Policy
  • Development-oriented
  • Xi Jinping
  • Return of History