علایق زنان و مشارکت سیاسی پارلمانی در جمهوری اسلامی ایران؛ مطالعة رگرسیونی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی

2 دانشیار جامعه شناسی سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی .

چکیده

این مقاله بر بررسی تجربی و آزمون نظریة «سیاست حضور» در مجلس شورای اسلامی ایران تأکید دارد. نظریة سیاست حضور بر این فرضیه استوار است که «زنان سیاست­مدار بیش از مردان سیاست­مدار علایق زنان را نمایندگی می‌کنند». به این منظور، برای مفهوم علایق زنان، در سطح نظری، سه نوع شاخص در نظر گرفته شد: به رسمیت شناختن زنان به عنوان یک گروه اجتماعی، پذیرش نابرابری قدرت میان زنان و مردان و سیاست­گذاری برای توان­مندسازی و افزایش حضور شهروندان زن در عرصه‌های مختلف. این مفهوم، در سطح تجربی، به مجموعه اقداماتی اشاره دارد که نشان‌دهندة رفتار و نگرش متفاوت نمایندگان زن در موضوعاتی مانند برابری جنسیتی و سیاست تأمین رفاه اجتماعی است. اطلاعات این مطالعه، از نظرسنجی از 68 نماینده مجلس در ادوار مختلف و 135 رأی‌دهنده پس از انتخابات دهمین دورة مجلس شورای اسلامی در یک بازة زمانی 6 ماهه به صورت پیمایشی و در مطالعة موردی ایران به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد که علایق رأی‌دهندگان زن و مرد متفاوت بود، اما در سیاست­گذاری‌های مجلس به اولویت‌های شهروندان زن بسیار کم­تر از اولویت‌های شهروندان مرد اهمیت داده می‌شد. به علاوه، نمایندگان زن بیش از نمایندگان مرد به اولویت‌های زنان و برابری جنسیتی اهمیت می‌دهند. در نهایت، نتیجه اصلی این مطالعه تأیید نظریة سیاست حضور در مطالعة موردی ایران است. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Women’s Interests and Parliamentary Political Participation in I.R Iran; A Regression Study

نویسندگان [English]

  • Simin Hajipour Sarduie 1
  • Mojtaba Maghsoudi 2
1
2
چکیده [English]

This article focuses on the empirically assessment of the women’s representation in the Islamic Consultative Assembly of Iran based upon the theory of “the politics of presence”. This theory emphasizes on this hypothesis in Iran that “female politicians to a greater extent than male politicians represent the interests of women”. On the theoretical level, the concept of women’s interests divides into three components: the recognition of women as a social category, acknowledgement of the unequal balance of power between the sexes and the occurrence of policies to increase the presence of female citizens in different fields. On the empirical level, this corresponds to measurements indicating female versus male MPs’ attitudes and behavior in areas such as gender equality and social welfare policy. The data for this research are provided from a parliamentary survey study executed among 68 representatives and 135 voters after 10th Islamic Consultative Assembly election in a case study. The results show that female and male voters have different interests, but the priorities of female citizens are given less scope than the priorities of male citizens in the Parliament decisions. Moreover, female representatives give more importance to the women’s priorities and gender equality than male representatives. The main result is that the theory of the politics of presence gains strong empirical support and a significant contribution for the positive effect of women’s presence in parliament and the theories of representative democracy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • The Politics of Presence
  • Women’s Interests
  • Islamic Consultative Assembly of Iran
  • Gender Equality
  • Representative Democracy