,
نوع مقاله : علمی - پژوهشی
چکیده
اتخاذ راهبرد گفتمانی و ساختارگشایی در ساحت گفتمان اسلامی نوین، گزینه ی جایگزین اقدامات عجولانه ی انقلابی و تثبیت محافظه کارانه تلقی می شود؛ راهبردی که با برون رفت از انفعال و اهتمام به عملگرایی نظری، درمورد رفع انحصار از ظرفیت های مکتوم اسلامی تأمل کرده و مبانی هستی شناسی و معرفت شناسی دینی را در تعامل مفهومی با تحولات بیرونی تعریف می کند. تولید مفاهیم و منظومه ی معنایی در گفتمان اسلامی نوین، متأثر از مقتضیات و وضعیت های زمانی و مکانی است. بنابراین تبیین اندیشه ی همگرایی با تقلیل ستیزه گری و پذیرش کثرت گرایی، به مباحثه ی گفتمان اسلامی نوین با پادگفتمان های درونی و فراگفتمان های بیرونی تأکید می کند. همگرایی بهسان مباحثه ی بینامتنی گفتمان اسلامی نوین با سایر گفتمان ها در جغرافیای مشترک انسانی، به باهم بودگی زیست مسلمانی با امنیت انسانی پایدار و تزلزل ذهنیت استعلایی و سرانجام تأمل بر نتیجه گرایی می انجامد و مقوم هنجارهای سبک حیات دینی است. انتظام بخشی مفاهیم توأم با پذیرش تعارضات با تولید منظومه های معنایی درون گفتمان اسلامی نوین صورت می پذیرد.
- الف) منابع فارسی
- بازرگان، مهدی. (1371). آخرت و خدا، هدف بعثت انبیا، نشریه کیان، تهران، شماره 28، صص 61-46.
- تاجیک، محمدرضا. (1378). گفتمان و تحلیل گفتمانی، تهران: فرهنگ گفتمان.
- تاجیک، محمدرضا. (1382). جغرافیای مشترک متنها، پرتال جامع علوم انسانی.
- تاجیک، محمدرضا. (1394). درسگفتار تحول مفاهیم روابط بینالملل، دانشگاه شهید بهشتی.
- تاجیک، محمدرضا. (1383). گفتمان، پاد گفتمان و سیاست، تهران: موسسه تحقیقات و توسعه علوم انسانی.
- جوادی آملی، عبدالله. (1388). فلسفه و اهداف حکومت اسلامی، قم: نشر اسراء.
- حقیقت، سید صادق. (1376). مسئولیتهای فراملی در سیاست خارجی دولت اسلامی، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک.
- حقیقت، سید صادق؛ جدی، حسین. (1392). تشیع، بنیادگرایی اسلامی و اسلام سیاسی، فصلنامه اسلام سیاسی، سال یکم، شماره یکم.
- حقیقت، سید صادق. (1383). تحلیل گفتمانی انقلاب اسلامی، تهران، کنفرانس بینالمللی انقلاب اسلامی.
- روسو، ژان ژاک. (1379). قرارداد اجتماعی با متن و زمینه متن، ترجمه مرتضی کلانتریان، تهران: نشر آگه.
- سروش، عبدالکریم. (1376). مدارا و مدیریت، تهران: نشر صراط.
- سروش، عبدالکریم. (1378). ذاتی و عرضی در دین، تهران: نشر صراط.
- صدر، امام موسی. (1376). اسلام و کرامت انسان، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
- فوکو، میشل. (1378). نظم گفتار، ترجمه باقر پرهام، تهران: نشر آگه.
- فیرحی، داوود. (1389). مشارکت سیاسی در جامعه مدنی و دولت اسلامی، دانشگاه اسلامی، شماره پنجم، 77.
- کدیور، محسن. (1376). نظریههای دولت در فقه شیعه، تهران: نشر نی.
- مجتهد شبستری، محمد. (1375). هرمنوتیک، کتاب و سنت، تهران: نشر طرح نو.
- مصباح یزدی، محمدتقی. (1379). تبیین مفهوم مدیریت اسلامی، قم: موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، 21-19.
- معین علمداری، جهانگیر. (1385). روششناسی نظریههای جدید در علم سیاست با اثباتگرایی و فرا اثباتگرایی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- نائینی، میرزا محمدحسین. (بیتا). تنزیهالمله و تنبیهالامه، با شرح سید محمود طالقانی، تهران: نظر.
- نصر، سید حسین. (1382). صدرالمتالهین شیرازی و حکمت متعالیه، تهران: انتشارات سهروردی.
- نش، کیت. (1380). جامعهشناسی سیاسی معاصر، ترجمه محمدتقی دلفروز، تهران: نشر کویر.
- ب) منابع انگلیسی
- Barrett, Michle. (1991). Ideology, Politics, Hegemony, From Gramsci To Laclau And Mouffe, Michigan, Quarterly.
- Focault, Michel. (1979). Discipline and Punish, Paris, Gallimard.
- Laclau, E.; Mouffe, C. (1985). Hegemony and Socialist Strategy: Towards Radical Democratic Politics, London, Routledge.
- Mouffe, Chantal. (2007). Democracy As Agonistic Pluralism, Rewriting Democracy, London, Ashgate Publishing Company.