هرمنوتیک فلسفی هانا آرنت در تطابق با رویکرد تفسیری هایدگر و گادامر

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه اصفهان

2 دانشگاه چمران

چکیده

اگر فهم امور بشری، سیاست و جامعه با رویکردی وجودگرایانه را محور تفکرات فلسفی و سیاسی آرنت بدانیم، در این مقاله برآنیم که به بنیان‌های فکری و رویکرد تفهمی او بازگردیم و به این پرسش که خودِ فهم در اندیشه آرنت به چه معناست و چه نسبتی با هرمنوتیک فلسفی دارد بپردازیم. در این پژوهش برای فهمِ فهم آرنت از فهم و روش او در فهم مقولات و موضوعات، روش و رویکرد تفسیری او را در متن سنت هرمنوتیکی و تطابق با دقایق فهم در اندیشه های هایدگر و گادامر قرار می دهیم. تأکید بر منحصربه‌فرد بودن و تازگی و آغازگری هر انسان، نقد جوهرگرایی، ذات‌گرایی، تقلیل‌گرایی، علم‌گرایی و تاریخ‌گرایی، تأکید بر اهمیت و جایگاه مهم پیش‌فرض‌ها در فهم، دوری، عملی، موقعیت‌مند و جهانی بودن فهم و شاید از همه مهمتر اراده به مواجهه با خودِ پدیده‌ها، از مهمترین وجوه مشترک رویکرد آرنت، گادامر و هایدگر به فهم است و از این روی رویکرد آرنت به فهم در پیوند با بسترهای فلسفی و فکری او هرمنوتیک فلسفی و پدیدارشناسانه به‌شمار می‌رود. فراتر از این، داستان‌گویی، تصور پژوهشگر به مثابه تماشاگر موقعیت‌مند و بی‌طرف، افتراق‌گذاری و تمایزها و پیش‌ساختارهای فهم ایده‌هایی خاص آرنت در هرمنوتیک پدیدارشناسانۀ او به شمار می روند. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Hannah Arendt’s Philosophical Hermeneutics; In Accordance with The Interpretative Approch of Heidegger and Gadamer

نویسندگان [English]

  • Ali Tadayyon Rad 1
  • Amir Masoud Shahramnia 1
  • Sara Najafpour 2
1
2
چکیده [English]

If we consider the understanding of human affairs, politics and
community, with existentialist approach, as the foundation of
Arendt’s philosophical and political thinking, so this paper tries
to understand the meaning of understanding in Arendt’s thought
and its relation to her philosophical hermeneutics. In this regard,
we consider her interpretative approach in the text of tradition of
hermeneutics, especially in Heidegger’s and Gadamer’s hermeneutics.
The most similarities of Arendt, Heidegger and Gadamer
about understanding, are their Emphasize on the uniqueness, newness
and beginning every human being. They, also criticize essentialism,
reductionism, scientism and historicism and emphasizing
the importance of pre-assumptions in understanding. In their belief,
understanding is circular, situated and worldly. Of course the most
important similarity between their hermeneutics, is the will to deal
with phenomenon. Above all, story-telling, showing the researcher
as a unbiasesd viewer, use of differentiation and discrimination,
functioning of paradoxes and analyzing them to achieve the understanding,
and also use of taste and imagination, all are the special
characteristics of Arendt’s phenomenological hermeneutics.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Arendt
  • Phenomenology
  • Method
  • Heidegger
  • Gadamer
  • Philosophical Hermeneutics