The tension of metaphysical and post-metaphysical political philosophies in Greece

Document Type : Original Article

Authors

Abstract

Post-metaphysical thinking, as a criticism of the metaphysical tradition of Western philosophy, spread in the second half of the 20th century, and some have considered this as a sign of a break with the ancient Greek tradition. The problem of this article is the hidden post-metaphysical possibilities in the Greek philosophical tradition, and for this purpose, an attempt has been made to show that not only cannot He considered the whole Greek tradition to be metaphysical, but there are some components of post-metaphysical thinking such as situated rationality, the priority of action over theory and paying attention to the metaphorical aspect of language in the thought of Greek epic and tragic poets, sophists and Aristotle. The importance of such attention is that the contextualist interpretation of the texts shows that along with the maturity of metaphysical objective wisdom in Greece, there are also streaks of competing subjective and rhetorical wisdom in the thought of some Greek thinkers and therefore the tension between metaphysics and post-metaphysics which reached its peak in the 20th century. The receipt itself was included in the conditions of the establishment of philosophy and in the system of philosophical knowledge of Greece; This can be tested specifically in Aristotle's criticism of the Platonic parable theory and his philosopher-king theory by using the teachings of epic writers, tragedians and sophists.

Keywords


  1. الف) منابع فراسی
  2. آدورنو، تئودور؛ هورکهایمر، ماکس. (1384). دیالکتیک روشنگری، ترجمه‌ی فرهادپور و مهرگان، تهران: گام نو.
  3. آرنت، هانا. (1381). انقلاب، ترجمه‌ی عزت‌الله فولادوند، تهران: خوارزمی.
  4. آرنت، هانا. (1391). وضع بشر، ترجمه‌ی مسعود علیا، تهران: ققنوس.
  5. احمدی، بابک. (1385). معمای مدرنیته، تهران: مرکز.
  6. ارسطو. (1385). اخلاق نیکوماخوس، ترجمه محمدحسن لطفی، تهران: طرح نو.
  7. ارسطو. (1390). سیاست، ترجمه‌ی حمید عنایت، تهران: علمی‌و‌فرهنگی.
  8. اشتراوس، لئو. (1373). حقوق طبیعی و تاریخ، ترجمه‌ی باقر پرهام، تهران: آگه.
  9. اشتراوس، لئو. (1392). شهر و انسان، ترجمه‌ی نمازی، تهران: آگه.
  10. افلاطون. (1367). دوره آثار افلاطون، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، تهران: خوارزمی
  11. اقلیدی، ابراهیم. (1388). هسیود و هومر، تهران: مرکز.
  12. بریه، امیل. (1374). تاریخ فلسفه: جلد اول، ترجمه‌ی داودی، تهران: نشر دانشگاهی.
  13. پوپر، کارل. (1380).جامعه باز و دشمنان آن، ترجمه‌ی عزت‌الله فولادوند، تهران: خوارزمی.
  14. تسلر، ادوارد. (1395). کلیات تاریخ فلسفه یونان، ترجمه فتحی، تهران: حکمت
  15. دالمایر، فرد. (1387). زبان و سیاست، ترجمه‌ی عباس منوچهری و همکاران، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی.
  16. دالمایر، فرد. (1386). سیاست مدن و عمل، ترجمه‌ی یونسی، تهران: پرسش.
  17. رانسیر، ژاک. (1388). ده تز در باب سیاست، ترجمه‌ی امید مهرگان، تهران: گام نو.
  18. رشیدیان، عبدالکریم. (1394). فرهنگ پسامدرن، تهران: نی
  19. زدلاچک، توماش. (1396). اقتصاد خیر و شر، ترجمه علیقلیان، تهران: نو.
  20. سوندی، پیتر. (1397). درآمدی بر تأویل‌شناسی ادبی، ترجمه‌ی محمدی، تهران: سوره مهر.
  21. شندلباخ، هربرت. (1395). تاریخ و تبیین مفهوم خرد، ترجمه‌ی افشاری، تهران: مهراندیش.
  22. ضیمران، محمد. (1395). ژاک دریدا و متافیزیک حضور، تهران: هرمس.
  23. عالم، عبدالرحمن. (1381). تاریخ فلسفه سیاسی غرب، تهران: وزارت امور خارجه.
  24. غلامرضا کاشی، محمدجواد. (1386). ظهور فلسفه سیاسی پسامتافیزیکی در قرن بیستم، فصلنامه رهیافت‌های سیاسی و بین-المللی، شماره‌ی 10، صص. 129ـ111.
  25. فدایی‌مهربانی، مهدی. (1395). حکمت، معرفت و سیاست در ایران، تهران: نی.
  26. فرهادپور، مراد. (1375). درباره مضامین و ساختار دیالکتیک روشنگری، مجله ارغنون، شماره‌ی 11 و 12، صص. 290ـ257
  27. فورکوش، موریس. (1387). فرهنگ اندیشه‌های سیاسی، ترجمه‌ی خشایار دیهیمی، تهران: نی.
  28. کاسیرر، ارنست. (1382). اسطوره دولت، ترجمه‌ی یدالله موقن، تهران: هرمس.
  29. کریچلی، سایمون. (1397). خیلی کم...تقریباً هیچ، ترجمه‌ی کوچک‌منش، تهران: نی.
  30. کریستوا، ژولیا. (1395). هانا آرنت، ترجمه‌ی محمود مقدس، تهران: مهرگان خرد.
  31. گاتری، دبلیو. (1375). تاریخ فلسفه یونان: جلد سوم، ترجمه‌ی قوام صفری، تهران: فکر روز.
  32. گوتر، اران. (1395). فرهنگ زیباشناسی، ترجمه‌ی ابوالقاسمی، تهران: ماهی.
  33. مکللند، جان. (1393). تاریخ اندیشه‌ی سیاسی غرب، ترجمه جهانگیر معینی، تهران: نی.
  34. منوچهری، عباس. (1395). فراسوی رنج و رؤیا، جلد دوم، تهران: پژوهشکده تاریخ اسلام.
  35. نری، آلن. (1394). دیالکتیک و تفاوت، ترجمه افروغ، تهران: علم.
  36. نوسباوم، مارتا. (1387). ارسطو، ترجمه عزت‌الله فولادوند، تهران: طرح نو.
  37. وال، ژان. (1395). بحث در مابعدالطبیعه، ترجمه‌ی مهدوی، تهران: خوارزمی.
  38. وودراف، پال. (1396). نخستین دموکراسی، ترجمه‌ی قادری و فرهادی، تهران: بیدگل.
  39. یگر، ورنر. (1376). پایدیا، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، تهران: خوارزمی.
  40. یونسی، مصطفی. (1387). نسبت فلسفه سیاسی و فلسفه زبان افلاطون، تهران: رخداد نو.
  41. ب) منابع انگلیسی
  42. Arendt, Hannah. (1977). The Life of The Mind, vol.1: Thinking, New York: Harcourt Brace Jovanovich.
  43. Habermas, Jurgen. (1989). Postmetaphysical Thinking, Translated by William Mark Hohengarten, Cambridge: Polity Press.
  44. Hacker, P. M. S. (2007). Human Nature: The Categorial Framework, Oxford: Blackwell.
  45. Kiefer, Thomas. (2007). Aristotles Theory of Knowledge, London: Continuum International Publishing Group.
  46. Nussbaum, Martha. (2001). The Fragility of Goodness: Luck and Ethics in Greek Tragedy and Philosophy, Cambridge: Cambridge University Press.