میکرو-اُتوپی در فلسفه سیاسی معاصر

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسنده

دانشگاه مازندران

چکیده

فلسفه سیاسی علی­رغم اهمیت خود در دوران معاصر، به دلایلی چون رویکرد انتزاعی و بادسری یا دیگر عوامل محیطی مورد انتقاد و حمله قرار گرفته است. در دهه‌های اخیر، جماعت ­گرایان، نوپراگماتیست ­ها و پست‌مدرن‌ها هریک به شکلی بر آن شدند تا رویکرد اتوپیایی و غیرواقع­ بینانۀ فلسفه سیاسی گذشته را مورد نقد قرار دهند و از ضرورت بازاندیشی و اتخاذ مؤلفه‌های امروزی در آن دفاع کنند. این مقاله به ابتنای این شرایط، در پی پاسخ به این پرسش است که مختصات فلسفه سیاسی معاصر از چه قرار است؟ در پاسخ به این پرسش، این فرضیه مطرح می‌شود که فلسفه سیاسی ماهیتی میکرو-اتوپی گرفته است و این بدان معناست که به‌جای رویکرد «نظریه حقیقت» به «نظریه زندگی و عمل» نزدیک شده است. به اقتضای موقعیت دلالتی-وضعیتی، برخی ویژگی‌های میکرو-اتوپی عبارت‌اند از: چرخش عمل‌گرایانه، پراتیک گفتگو و نیز تمرکز بر مقوله عدالت. مقاله حاضر در چارچوب هنجاری-انتقادی قرار دارد و به روش توصیفی-تحلیلی نوشته شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Micro-utopia in Contemporary Political Philosophy

نویسنده [English]

  • Mohammad Taghi Ghezelsofla
University of Mazandaran
چکیده [English]

Political philosophy, in spite of its importance in contemporary times, has been criticized for reasons such as abstract approach or other environmental factors. In recent decades, congregations, neo-pragmatists and postmodernists have each criticized the utopian and unrealistic approach of the past political philosophy and defending the necessity of rethinking and adopting the modern components. Based on this condition, this article wants to answer the question of "what are the coordinates of contemporary political philosophy"? The hypothesis is that political philosophy has removed its utopian character which means it has come close to the theory of "life and practice" instead of the "theory of truth". Some of the utopian features are, according to the conditional-state situation, pragmatic rotation, the practice of dialogue, and also the focus on the category of justice. The present article is in the critical normative framework and written in an analytical-descriptive manner.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Micro-utopia
  • Political Philosophy
  • Normativism
  • Dialogue
  • justice
  1. الف) منابع فارسی
  2. آرنت، هانا. (1388). میان گذشته و آینده، ترجمه سعید مقدم، تهران: اختران.
  3. اسولیوان، نوئل. (1389). نظریه سیاسی در گذار، ترجمه حسن آب نیکی، تهران: کویر.
  4. برلین، آیزایا. (1381). ریشه‌های رومانتیسم، ترجمه عبداله کوثری، تهران: ماهی.
  5. بشیریه، حسین. (1396). احیای علوم سیاسی، تهران: نشرنی.
  6. پایا، علی. (1381). گفتگو در جهان واقعی، تهران: طرح نو.
  7. تلیس، رابرت. (1385). فلسفه راولز، ترجمه خشایار دیهیمی، تهران: طرح نو.
  8. کارتر، اپریل؛ استوکس، جفری. (1384). دموکراسی لیبرال و منتقدان آن، ترجمه حمیدرضا رحمانی زاده دهکردی، تهران: دانشگاه علامه.
  9. کامو، آلبر. (1393). یادداشت‌ها. ترجمه خشایار دیهیمی، تهران: نشر ماهی.
  10. سن، آمارتیا. (1391). اندیشه عدالت، ترجمه احمد عزیزی، تهران: نی.
  11. موفه، شانتال. (1392). بازگشت امر سیاسی، ترجمه منصور انصاری، تهران: رخداد نو.
  12. همپتن، جین. (1380). فلسفه سیاسی، ترجمه خشایار دیهیمی، تهران: طرح نو.
  13. نوزیک، رابرت و دیگران. (1394). لیبرالیسم و مسئله عدالت، ترجمه گروه مترجمان، تهران: انتشارات ترجمان.
  14. دلوه کیو، ژرژیو. (1395). بررسی تاریخی-فلسفی عدالت، ترجمه مصطفی یونسی، تهران: پرسش.
  15. روویون، فردریک. (1385). آرمان‌شهر در تاریخ اندیشه غرب، ترجمه عباس باقری، تهران: نی.
  16. فری، لوک. (1395). راهنمای فلسفی زیستن. ترجمه افشین خاکباز، تهران: فرهنگ نشر نو.
  17. قزلسفلی، محمد. (1393). فلسفه فلسفه سیاسی، تهران: امید صبا.
  18. منوچهری، عباس. (1395). فراسوی رنج و رؤیا، تهران: پژوهشکده تاریخ اسلام، دوره دوجلدی.
  19. منوچهری، عباس. (1387). رهیافت و روش در علوم سیاسی، تهران: سمت.
  20. دالمایر، فرد. (1387). سیاست مدن و عمل، ترجمه مصطفی یونسی، تهران: پرسش.
  21. دالمایر، فرد. (1381). مدرنیته و ناخرسندی‌هایش، گزارش گفتگو، سال اول، شماره دوم، صص 23-32.
  22. کامپانی، کریستیان. (1380). تاریخ فلسفه در قرن بیستم، ترجمه باقر پرهام، تهران: آگه.
  23. کامپانی، کریستیان. (1382). فلسفه سیاست در جهان معاصر، ترجمه بزرگ نادرزاد، تهران: هرمس.
  24. کرایچلی، سایمون. (1393). خیلی کم، تقریباً هیچ. ترجمه لیلا کوچک منش، تهران: رخداد نو.
  25. سلیمی، حسین. (1389). هرمنوتیک و شناخت روابط جهانی، تهران: رخداد نو.
  26. معینی علمداری، جهانگیر. (1394). زیست جهان و اهمیت آن برای نظریه سیاسی، تهران: رخداد نو.
  27. سویفت، آدام. (1385). فلسفه سیاسی، ترجمه پویا موحد، تهران: ققنوس.
  28. شرت، ایون. (1396). فلسفه علوم اجتماعی قاره‌ای، ترجمه هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
  29. ب) منابع انگلیسی
  30. Parikh, Bikhu. (1998). Political Theory: Tradition in Political Philosophy, in A New Handbook of Political science, London: Oxford.
  31. Baynes, Kenneth. (2004). The transcendental turn: Habermas,s Kantian pragmatism, in Critical Theory. Ed by Fred Rush. London: Cambridge University Press.
  32. Gray, John. (1995). Isaiah Berlin, Princeton: Princeton Press.
  33. Bird, Colin. (2006). An Introduction to Political Philosophy, London: Cambridge.
  34. Silverman, Kaja. (1992). Male Subjectivity at the Margins, New York: Routledge.
  35. Ingram, David. (1995). Reason, History, and Politics, New York: State University of New York Press.