بررسی روابط ایران و روسیه در قرن جدید : اتحاد استراتژیک یا همگرایی منافع

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری رشته روابط بین‌الملل، دانشگاه شهید بهشتی

2 استادیار گروه روابط بین الملل، دانشگاه خوارزمی

10.29252/piaj.2021.101504

چکیده

در سه ‎دهه گذشته رابطه میان ج.ا.ایران و روسیه فرازونشیب‌های متعددی را تجربه کرده است. باوجود افزایش همکاری­ها در حوزه­های منطقه­ای و بین­المللی، در عمل دو کشور روابطی مقطعی و به عبارتی ناپایدار را تجربه کرده­اند. امروز باوجود همکاری بی­سابقه دو کشور در مواجهه بـا بحران سوریه و همسویی مواضع در پاره­ای مسائل، با توجـه بـه تغییرات احتمالی در روابـط روسیه و آمریکا و همچنین تداوم فشارهای آمریکا بر ضد ج.ا.ایران، چشم­انداز روشنی بـر ادامـه ایـن همکـاری قابل تصور نیست. این نوشتار سعی در فهم این مسئله دارد که آیا همکاری­های موجود در سیاست خارجی دو کشور نشان­دهنده یک اتحاد استراتژیک است یا به­سادگی، محصول منافع سیاسی کوتاه‌مدت یا یک اتحاد تاکتیکی برای مقابله با تهدیدات خاص است؟ لذا با تکیه بر مفهوم اتحاد استراتژیک در بررسی روابط ایران و روسیه، به­نظر می­رسد که روابط دو کشور، ویژگی­های اتحاد استراتژیک را نداشته و صرفاً واکنشی بـه شرایط بین­المللی در موضوعات خاص است. درحقیقت این همکاری باید نوعی همسویی منافع در نظر گرفته شود، چرا که محدود و موقتی است و در زمینه­های خاصی جهت همکاری در برابر تهدیدی غیر دولتی وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Review of Iran-Russia Relations in the New Century: Strategic Alliance or Convergence of Interests

نویسندگان [English]

  • behrouz asaadi 1
  • Seyed Ali Monavari 2
1 PhD candidate in International Relations, Shahid Beheshti University
2 Assistant Professor, Department of International Relations Department, Kharazmi University
چکیده [English]

Over the past three decades, Russia's foreign policy has had different ups and downs against the Islamic Republic of Iran, and despite the Islamic Republic of Iran's intentions of widespread and comprehensive relations in the regional, international and bilateral spheres; in practice, the Russian government has been in favor of these relations It has always been in the form of a cross-sectional, unsustainable case. Today, despite the unprecedented cooperation of the two countries in confronting the Syrian arrogance and the alignment of positions on some issues with regard to possible changes in the relations between Russia and the United States, as well as continuation of its pressure on the Islamic Republic of Iran from the perspective of some thinkers in this area, There is no clear prospect of continuing this cooperation, and this concerns the future approach of Russia to the continuation of cooperation between the two countries.The purpose of this article is to understand whether the existing bilateral foreign-security cooperation represents a strategic alliance or simply a product of short-term political interests, a temporary tactical alliance to deal with specific threats? It seems that the approach of the brokers of the two countries is different, while Tehran's decision makers consider the relationship between the two countries to be a "strategic" alliance, but Moscow's decision makers consider it only in the "tactical" dimension.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Foreign Policy of Russia
  • Russian Foreign Policy
  • Strategic Alliance
  • Interconnection

مراجع

  • منابع

    • باربر، جیمز و مایکل اسمیت (1381)، ماهیت سیاستگذاری خارجی در دنیای وابستگی متقابل کشورها، سیف زاده، قومس.
    • جعفری، علی اکبر و وحید ذوالفقاری (1392)، روابط ایران و روسیه : همگرایی یا واگرایی؟، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال ششم، شماره 12، بهار و تابستان، صص 21-40.
    • حسینی، مطهره و مریم ابوالحسنی (1395)، جایگاه ایران در مکاتب فکری سیاست خارجی روسیه، فصلنامه آسیای 1-34.
    • عزیزی، حمیدرضا و مصطفی نجفی (1396)، آینده شراکت ایران و روسیه در بحران سوریه، فصلنامه رهیافت­های سیاسی و بین­المللی، سال نهم، شماره 2، زمستان، صص 67-95.
    • کولایی، الهه و دیگران (1397)، دگرگونی و تداوم در سیاست خاومیانه ای روسیه: رانه ها، دستاودها و چالش­ها، فصلنامه رهیافت­های سیاسی و بین­المللی، دوره 10، شماره 2، زمستان، صص 123-152.
    • کولایی، الهه و علیرضا نوری (1389)، عملگرایی پوتین و تغییر در رویکردهای سیاست خارجی پوتین، مجله سیاست، دوره 40، شماره 2، صص 209-228.
    • لوکیانف، فئودور (1395)، بازتعریف اوراسیایی نظم جدید جهانی ، موسسه ایراس، گزارش 9504.
    • نوری، ع (1389)، سیاست خارجی روسیه در دوره پوتین: اصول و روندها، دانشگاه امام حسین(ع)، دانشکده و پژوهشکده پیامبر اعظم.
    • نوروزی، نورمحمد و فرشاد رومی (1393)، چشم انداز روسی به روابط ایران و روسیه، پژوهش نامه سیاست بین الملل، سال سوم، شماره 1، پاییز و زمستان، صص 93-117.
    • وخشیته، احمد (15 مرداد 1397)، چرا اصلاح طلبان روسیه را شریک غیر قابل اطمینان برای ایران می دانند؟، قابل دسترس در com،.
    • ولایتی، علی اکبر (خرداد 1397)، قابل دسترس در پایگاه بین المللی همکاری های شیعه، com.
    • دیدار رهبری با ولادیمیر پوتین (آبان 1394) همچنین 1396. قابل دسترس در ir.
    • پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (20 اسفند 1397)، پوتین: ایران شریک سنتی و قابل اتکای ماست، قابل دسترس در ir.
    • Asisian, Njdeh. (2013). Russia & Iran: Strategic Alliance or Marriage of Convenience, Small Wars Journal, Jun.
    • Bergsmann, Stefan. (2001). the, Concept of Military Alliance, in “small state and Alliance”, Heidelberg, pp. 25-37.
    • Dwivedi, Saritab. (2012). Alliances in International Relations Theory, International Journal of social science & Interdisciplinary research, Vol.1 , August, pp. 224-237.
    • Friedman, Brandon. (2017). Russia, Turkey, and Iran: Cooperation and Competition in Syria, Telaviv Notes,Vol. 11, No.2, Jan.
    • Geranmayeh, Ellie , Kadri Liik. (2016). THE NEW POWER COUPLE: RUSSIA AND IRAN IN THE MIDDLE EAST, EUROPEAN COUNCIL ON FOREIGN RELATIONS, No.186,Sep
    • Goodrich, Ben. (2004). Alliance Formation and International Relation Theory, Government2710- Week09, Response Paper, April.pp.1-2.
    • Iqbaldar, Arshid and others. (2017). Alliance in International Politics: A Comparative Study of Kenneth Waltz’s and Stephen Walt’s Theories of Alliances, kaav international journal of arts, humanities & social sciences, Vol.4 ,sep ,pp.44-51.
    • Katz, Mark. (2018). Russia and Iran: Common Interests, Ongoing Differences and Growing Risks, 28 March, Available in: https://blogs.lse.ac.uk.
    • Katz, Mark. (2008). Russian-Iranian Relation in Ahmadinejad Era, Middle East Journal, vol.62, No.2, Spring, pp. 202-216.
    • Kozhanov, Nikolay. (2018). Russian Policy Across the Middle East Motivations and Methods, Russia and Eurasia Programme, Research paper, Chatham House, the Royal Institute of International Affairs, February.
    • Kozhanov, Nikolay.(2015). UNDERSTANDING THE REVITALIZATION  OF RUSSIAN-IRANIAN RELATIONS, Carnegie Moscow Center, policy paper, May.
    • Kozhanov, Nikolay. (2012). Russia’s Relations with Iran Dialogue without Commitments, The Washington Institute for Near East Policy, June.
    • Krasna, Joshua. (2018). Moscow on the Mediterranean: Russia and Israel’s Relationship, Foreign Policy Research Institute,June.
    • Mearsheimer, Jhon. (2001). The Tragedy of great Power Politics, Norton&company.
    • Morrow, James D. (1991). Alliances and Asymmetry an Alternative to the Capability Aggregation Model of Alliances , American Journal of Political Science, Vol.35, No.4, Nov, pp. 904-933.
    • Noe Oest, Kajsa Ji. (2007). The End of Alliances Theory , Instiutut for Statskundskab, Arbejdspapir, 03,Copenhagen university,p.13.
    • Parker,John W. (2019). Between Russia and Iran: Room to Pursue American Interests in Syria by , National Defense University Press, Institute for National Strategic Studies, No.27,Jan.
    • Piotrowski, Marcin.A. (2015). New Phase in Russia’s Relations with Iran: Not Only Syria, Not Only Opportunism, PISM, No.114, Dec.
    • Ramani, Samuel. (2017). How strong is the Iran-Russia Alliance?, the East West institute, Available in: worldview.stratfor.com, 2018, Jul 10.
    • Russell, Martin. (2018). Russia in the Middle East From sidelines to centre stage, European Parliamentary Research Service, Nov.
    • Stowell , Joshua. (2017). Russian National Security & Foreign Policy, Available in: globalsecurityreview.com, 2018, Aug 20.
    • Sazhin, Vladimir. (2018). Strategic Partnership Between Russia And Iran At a New Phase: What Can The Two Countries Offer Each Other?, Jan,12, Available in: Iras.ir.
    • Secrieru, Stanislav and Nicu Popescu. (2018). Russia’s return to the Middle East Building sandcastles?, European Union Institute for Security Studies, CHAILLOT PAPER No. 146, July.
    • Secrieru, Stanislav. (2006). Russia’s Foreign Policy Under Putin: CIS Project Renewed, UNISCI Discussion paper, No 10, January, pp. 289-308.
    • Vatanka, Alex. (2017). Russia in the Middle east: Iran’s Russian Conundrum, 5 Oct, Available in: https://jamestown.org.
    • Walt, Stephen M. (1997). Way Alliances Endure or Collapse, Survival, 39: 1,156-179.p157-158.
    • Walt, Stephen. (1987). The origins of Alliances, Newyork
    • Waltz, Kenneth. (2000). Structural realism after the cold war, International Security, Vol.25, No.1, Summer, pp. 5-41.
    • http//UN.org/Security Council
    • http//The Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation 2016

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار