TY - JOUR ID - 100630 TI - آینده‌پژوهی منطقه‌گرایی‌نوین پیش روی جمهوری اسلامی ایران در خلیج‌فارس JO - رهیافت‌های سیاسی و بین ‌المللی JA - PIAJ LA - fa SN - 1735-739X AU - شیخون, احسان AU - طالبی آرانی, روح اله AD - دانشگاه شهید بهشتی AD - استادیار دانشگاه شهید بهشتی، گروه سیاست جهانی و منطقه ای. Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 12 IS - 1 SP - 95 EP - 124 KW - آینده‌پژوهی KW - سناریوسازی KW - خلیج‌فارس KW - منطقه‌گرایی‌نوین KW - جمهوری‌اسلامی‌ایران DO - 10.29252/piaj.2020.100630 N2 - در نظام بین‌الملل همواره با طیفی ازروابط همگرایانه-واگرایانه روبرو هستیم. به این ترتیب، وضعیت روابط همگرایانه و واگرایانه میان کنشگران بین‌المللی در گذشته و حال بر آینده روابط آن‌ها اثرگذار است و می‌تواند روابط آنها را به‌سمت همکاری منجر به منطقه‌گرایی یا واگرایی سوق دهد. بنابراین وضعیت‌های مطلوب، محتمل و ممکن آینده را می‌توان در قالب سناریوهای متفاوت مطرح کرد که متأثر از سه دسته عواملِ «سدکننده‌ها، پیشران‌ها و شگفتی‌سازها» شکل می‌گیرند؛ از این رو نگارندگان با طرح این سوال که سناریوهای مطلوب، محتمل و ممکن در زمینه امکان یا عدم امکان شکل‌گیری منطقه‌گرایی‌نوین در خلیج‌فارس کدام است؟، تلاش دارند با روش توصیفی- تحلیلی و بهره‌گیری از انباشته‌های نظری مطالعات منطقه‌ای در چارچوبی آینده‌پژوهانه، هر کدام از این آیندها را شناسایی و چشم‌اندازسازی نماید. از آنجا که نگارندگان در این پژوهش ابتدا به دنبال یافتن(اکتشاف) سناریوها هستند، قادر به ارائه فرضیه نیستند. پس از یافتن سناریوهاست که می‌توان اقدام به شناسایی دورنمای منطقه‌گرایی‌نوین در خلیج‌فارس نمود. یافته‌های پژوهش نشان می‌هد، حداقل تا آینده نزدیک زمینه همگرایی میان تمامی کشورهای منطقه وجود نخواهد داشت و غالبا منطقه‌گرایی در شکل جنینی و کم‌مایه پایدار خواهد ماند. UR - https://piaj.sbu.ac.ir/article_100630.html L1 - https://piaj.sbu.ac.ir/article_100630_3c18ebe1e12eddcb1e8674f3e9b17147.pdf ER -