نوع مقاله : علمی - پژوهشی
چکیده
جنبشهای انقلابی و اجتماعی همواره در مرکز توجه علم سیاست قرار داشته است. علیرغم چاپ کتاب و نوشتارهای گوناگون و بیشمار، برخی رانه ها و انگیزه های بنیادین در پس برآمدن و پویایی آنها نادیده و یا دست کم گرفته شده است. در این میان، می توان به نادیده انگاشته شدن مفاهیمی همچون هویت جمعی، فرصتهای فرهنگی، چارچوببندی، تولید معنا، شناخت دشمن، بحران ارگانیک و برآمدن استعاره و دال برتر اشاره کرد. نوشتار پیش رو، مفاهیم نوین یادشده را در کنار مفاهیمی همچون فرصتهای سیاسی ساختاری، شبکه های بسیج گر و راهبردهای جنبش ها گذارده و نظریه ای منسجم از چنین پدیده مهمی را روایت می کند. از اینرو، رویکرد نوشتار پیش رو، بر آمیزه ای از نظریههای «فرصتیابی سیاسی» تیلی، «فرآیند سیاسی» تارو، «گفتمان» لاکلا و «هویت جمعی» ملوچی استوار است.