نوع مقاله : علمی - پژوهشی
چکیده
یک سال پس از تأسیس رژیم سعودی، در سال 1933، ریاض و واشنگتن اتحاد سنتی و استراتژیکی بین خود ایجاد کردند. این رابطه اتحاد، تاکنون (2018) با نوساناتی ادامه داشته است. از سوی دیگر، با توجه به تغییرات احتمالی سیاست خارجی خاورمیانهای ایالات متحده در دوره اوباما و ترامپ، کاهش وابستگی واشنگتن به نفت عربستان و تغییر مرکز ثقل سیاسی آمریکا از خاورمیانه به شرق آسیا، آینده روابط دو کشور یکی از موضوعات مورد توجه محافل سیاسی است. هدف مقاله، توضیح، تفسیر و تحلیل آیندة اتحاد عربستان سعودی و ایالات متحده آمریکا و پاسخ به این سؤال است که آیندة بازیگری عربستان در خاورمیانه در پرتو روابط رژیم سعودی و ایالات متحده آمریکا در سالهای زمامداری ترامپ، به فرض دو دورهای بودن، چگونه قابل ارزیابی است؟ فرضیه قابل طرح این است که سیاست خارجی آمریکا تحت ریاست جمهوری ترامپ، کمتر دغدغههای حقوق بشری و دمکراتیک دارد و از سوی دیگر، عربستان هم عملاً در راستای استراتژی کلان آمریکا در خاورمیانه عمل میکند. از اینرو، اتحاد استراتژیک ریاض-واشنگتن با تقبل هزینه بیشتر از سوی ریاض کماکان ادامه پیدا خواهد کرد. همچنین در خوشبینانهترین حالت، عربستان تا حدی که منابع اقتصادی و قابلیتهای آن به او اجازه دهد، نقش شیر منطقهایِ پیروِ شیر بزرگ (آمریکا) و استراتژی دولت چرخشی را ایفا خواهد کرد که هدفاش مهار قدرتهای منطقهای مانند ایران خواهد بود. نویسندگان با مبنا قرار دادن نظریه موازنه منافع[1] رندال شولر[2] و با استفاده از روش سناریونویسی، در صدد بررسی سناریوهای آینده اتحاد این دو کشور و بازیگری عربستان در خاورمیانه برآمدهاند.[1] Balance of interests[2] Randall Schweller
کلیدواژهها